ΗΠΙΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Παραμένει σε "λογιστικό" επίπεδο η κριτική του προεδρείου της ΕΣΕΕ σχετικά με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, με σκοπό να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Στέκεται σε ζητήματα, όπως "η επιβράβευση διακράτησης μετοχών" και τη "μείωση του χρόνου έφεσης στα δικαστήρια", ενώ γενικά κι αφηρημένα διαπιστώνει ότι δεν επιτυγχάνεται ο αναπτυξιακός προσανατολισμός.
Προσανατολισμένη, σταθερά, στις μεγάλες επιχειρήσεις, κινδυνεύει να καταστεί γραφική στην προσπάθεια στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής.
Την ώρα που ο κόσμος "καίγεται" από την επίθεση κατά των μικρών επιχειρήσεων και των πολιτών, συνολικά, η ΕΣΕΕ προσέχει τις διατυπώσεις της.
Άλλωστε, μέσω του "στημένου" κοινωνικού διαλόγου έχει ενεργή συμμετοχή σ' αυτό το φορολογικό έκτρωμα.
Υπερψηφίστηκε στη Βουλή επί των άρθρων και επί του συνόλου το φορολογικό νομοσχέδιο. Παρά την πεντάμηνη διαβούλευση δεν περιλαμβάνονται στον επιθυμητό βαθμό οι προτάσεις των κοινωνικών εταίρων και, κυρίως, δεν επιτυγχάνεται ο απαραίτητος αναπτυξιακός προσανατολισμός. Δεν λύνονται σε καμία περίπτωση τα προβλήματα της πολυπλοκότητας, του κόστους χρόνου και χρήματος και της γραφειοκρατίας.

Οι αλλαγές οι οποίες εισήχθησαν, την τελευταία στιγμή, επί συγκεκριμένων διατάξεων, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν:

• την επιβράβευση της διακράτησης μετοχών, αφού ο φόρος υπεραξίας τροποποιείται σε ποσοστό 20% επί των κερδών από πώληση μετοχών σε διάστημα εντός 3 μηνών από την αγορά τους, 10% σε διάστημα 3-12 μηνών, ενώ δεν επιβάλλεται φόρος για διάστημα άνω των 12 μηνών,
• την επιβάρυνση του φυσικού προσώπου, ιδιοκτήτη ακινήτου offshore εταιρίας, με φόρο 15% επί της αντικειμενικής αξίας, με προφανή στόχο την «αποκάλυψη» των φυσικών προσώπων πίσω από offshore εταιρίες,
• την καθιέρωση χωριστής βεβαίωσης και είσπραξης φόρου στα ζευγάρια και
• τη δυνατότητα επιλογής καθεστώτος φορολόγησης εργαζομένων και συνταξιούχων για αναδρομικές αποδοχές ή συντάξεις
• την αυστηροποίηση των προστίμων για τη μη τήρηση φακέλου τεκμηρίωσης ενδο-ομιλικής συναλλαγής κ.ά. και μέχρι το ποσοστό 20% της αξίας της συναλλαγής και
• τη μείωση του χρόνου άσκησης έφεσης στα δικαστήρια στον ένα μήνα από τη βεβαίωση της παράβασης.

Οι πέντε πρώτες αλλαγές κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και αξιολογούνται θετικά. Αντίθετα, η αλλαγή που αφορά τη μείωση του χρόνου έφεσης στα δικαστήρια, είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει προβλήματα γιατί δεν δίνει τον απαραίτητο χρόνο προετοιμασίας για την προσφυγή, διαδικασία που απαιτεί τη συνεργασία και το συντονισμό δικηγόρου, ειδικού συμβούλου της επιχείρησης και του επιχειρηματία.

Όπως δείχνουν τα πρώτα αποτελέσματα, οι επιφυλάξεις του εμπορικού κόσμου σχετικά με την αναποτελεσματικότητα των φορολογικών μέτρων, δυστυχώς, επιβεβαιώνονται. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών τα έσοδα του Α’ τριμήνου απέχουν σημαντικά από τους αρχικούς στόχους αφού μόνο τρεις Δ.Ο.Υ. έχουν επιτύχει το στόχο τους.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμία ένδειξη όσον αφορά στη δημιουργία αξιόπιστων φοροεισπρακτικών μηχανισμών ή πάταξης της φοροδιαφυγής, ενώ διαφαίνεται, πλέον, καθαρά ότι ο φοροεισπρακτικός «συναγερμός» που έχει σημάνει η Κυβέρνηση, δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά εάν δεν συνοδεύεται από σειρά άλλων μέτρων με στόχο τη φορολογική δικαιοσύνη, την εμπέδωση της εμπιστοσύνης μεταξύ φορολογουμένου και κράτους και της φορολογικής συνείδησης του πολίτη. Έχουμε επανειλημμένα επισημάνει σειρά μέτρων όπως η μείωση του κόστους μεταβίβασης των επιχειρήσεων, η ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας, η παροχή κινήτρων για συγχωνεύσεις μικρών επιχειρήσεων και η θέσπιση αφορολόγητου αποθεματικού στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που θα συνέβαλλαν στο συγκεκριμένο στόχο.

Με ορατό τον κίνδυνο της ύφεσης, της επακόλουθης συρρίκνωσης των εσόδων και της περαιτέρω μείωσης της ρευστότητας, καλούμε για μία ακόμα φορά την Κυβέρνηση να δώσει ιδιαίτερο βάρος στο σχεδιασμό και στη λήψη μέτρων ανάπτυξης τα οποία θα αντισταθμίσουν την παρούσα κατάσταση, θα τονώσουν τη ζήτηση και θα στηρίξουν τις επιχειρήσεις. Η ανάπτυξη, ακόμα και εν μέσω βαθειάς κρίσης, θα πρέπει να αποτελέσει το κύριο ζητούμενο της Κυβέρνησης, ως μέσο ανάκαμψης της αγοράς και των επιχειρήσεων και ως μέσο αποφυγής ενός φαύλου κύκλου ύφεσης και ελλειμμάτων.