Η λαιμητόμος της δημοκρατίας

Ποια κοινωνία πολιτών είναι αυτή που ανέχεται την εξαθλίωση και τη φτώχεια; που προσπερνά το θάνατο τόσων ανθρώπων από την πείνα, το κρύο, τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης;

Ποια κοινωνία πολιτών αντιμετωπίζει την ανεργία και την ανασφάλεια με...ψυχραιμία; τους γέροντες γονείς της, με συντάξεις πείνας;
Ποια κοινωνία πολιτών μισεί τους μετανάστες, τους αποστρέφεται, τους λυπάται, τους ξεχνά, αυτά τα θύματα κάποιας άλλης κοινωνίας πολιτών και της ανοχής μας;
Ποια κοινωνία πολιτών κάνει πως αγνοεί την εγκληματικότητα, το εμπόριο ναρκωτικών κάτω από τη μύτη της;
Ποια κοινωνία πολιτών εκχωρεί την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση, τη στέγαση, την πρόνοια σε σαρκοφάγους υπάνθρωπους;

Αυτή η κοινωνία πολιτών μιλά για το θάνατο του εμποράκου; για έλλειψη υποδομών τουρισμού; για νοικοκύρεμα των οικονομικών του κράτους; για το μέλλον των νέων; για το δικαίωμα στη ζωή;
Αυτή η κοινωνία πολιτών κρίνει τους ομοίους της, υποψηφίους σε κάθε είδους εκλογές, κρίνει το μοντέλο της σύγχρονης οικονομίας, κρίνει τους συνανθρώπους της, κρίνει τη δυστυχία;
Αυτή η κοινωνία πολιτών κάνει ναρκωμένα όνειρα πάνω στα κουφάρια των περιττών;
Αυτή η κοινωνία πολιτών διαστρέφει κάθε συζήτηση για την πραγματικότητα σε ιδεολογική πραγματεία;

Κι αυτή η κοινωνία των πολιτών βλέπει φαντάσματα του παρελθόντος κάθε φορά που η αλήθεια ξεγυμνώνεται; όταν η πολιτική κι η οικονομική χρεοκοπία αποκαλύπτεται; πόσο χρόνο χρειάζεται ακόμη, για να πειστεί πως δεν υπερασπίζεται το μοντέλο της αποσάθρωσης, αλλά το τομάρι της;
Αυτή η κοινωνία πολιτών έχει πάψει προ πολλού να είναι η πλειοψηφία των δημοκρατικών διαδικασιών. Ταμπουρώνεται πίσω από τα οπίσθια των ισχυρών που την διέφθειραν, την κατέστησαν ανίκανη να αναπαράγει ζωή και σπεύδει να περισώσει τα ελάχιστα.
Αυτή η κοινωνία πολιτών μισεί τους ομοίους της, μισεί τα παιδιά της. Πρωτόγονη, πρωτόλεια, αμόρφωτη, περιττή...υπάρχει για να εκμεταλλεύεται τα όρια του νου που της χάρισε η στείρα γνώση:
Το άλλοθι της ανυπαρξίας της!

Έκτωρ ο κοινός

Δεν υπάρχουν σχόλια: