Η «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» ΤΩΝ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ

Από την άνοδο στην εξουσία του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι και πριν λίγους μήνες, ο ελληνικός λαός σε ποσοστό 85% ζούσε στην μακαριότητα του βολέματος που του εξασφάλιζαν οι «στενές σχέσεις» με τους βουλευτές των κομμάτων εξουσίας.
Η πατρωνία, δηλαδή οι πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους γνώρισε μεγάλη άνθηση αυτή την περίοδο.
Χιλιάδες προσλήψεις στον δημόσιο τομέα με κομματικά κριτήρια, άνοδος των μελών του κόμματος στην υπαλληλική ιεραρχία, διαφθορά του συνδικαλιστικού κινήματος με ποταπά ανταλλάγματα.
Ένας λαός που έμαθε να διεκδικεί το μερίδιο της διαφθοράς που του αναλογούσε, με αντάλλαγμα να επιτρέπει στην κρατική διαφθορά να οργιάζει.
Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, οι πολίτες επιβράβευαν αυτή τη διαφθορά, βολεμένοι στην εικονική και δανεική ευτυχία ενός οικονομικού συστήματος που κατέρρεε.
Τα χτυπήματα απέναντι στα δικαιώματα του λαού, που ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90, δεν έγιναν ποτέ αντιληπτά από τη μεσοαστική τάξη της Ελλάδας, που εξακολουθούσε να θεωρεί όσους αντιδρούσαν, ως «εραστές του κόκκινου στρατού». Τόσα καταλάβαιναν ή ήθελαν να καταλάβουν...
Έγινε ύψιστο αγαθό η αδικία, η ανηθικότητα, ο κομματισμός...το βόλεμα. Πόσα παιδιά, που τώρα είναι 30 – 35 χρονών δεν ποτίστηκαν με αυτά τα ιδεώδη μέσα στις οικογένειές τους...
Κανείς δεν αντιλαμβανόταν, ότι το τραπεζικό κι επιχειρηματικό κεφάλαιο που από εκείνη την εποχή γιγαντωνόταν, θα έφθανε στο σημείο να ζητά, μαζί με την καταστροφή της εργατικής, την καταστροφή και της μεσαίας τάξης. Της μεσαίας τάξης των υπαλλήλων και των εμπόρων.
Ανάμεσα στις εκατοντάδες χιλιάδες των διαδηλωτών και των εκατομμυρίων απεργούντων στις 5 Μάη, ένα ισχυρό κομμάτι προερχόταν από την προδομένη γενιά των βολεμένων.
Θα ήταν καταστροφικό για τους ίδιους, αν διαδήλωσαν για να πάρουν πίσω το βόλεμά τους. Αυτά τελείωσαν. Είναι πλέον περιττοί.
Όσοι από αυτούς το καταλάβουν, ανατρέψουν τις κομματικές συνδικαλιστικές τους πλειοψηφίες, συστρατευτούν με τους εργαζόμενους και πιστέψουν σε ένα νέο όραμα ανάπτυξης της χώρας, με επίκεντρο τις ανάγκες του πολίτη, θα βρουν το πραγματικό νόημα της αντίδρασης και τη λύση στον γόρδιο δεσμό της χώρας.
Όσοι, όμως, βγαίνουν στο δρόμο για να τους επιστρέψουν τα επιδόματα και τα δώρα, θα γίνουν βορά στον πρώτο τυχόντα κομματικό συνδυασμό που θα προκύψει για να απορροφήσει την οργή τους και να τους προδώσει άλλη μια φορά.