Η συγκεκριμένη ενέργειά τους με τον τρόπο που εκδηλώθηκε και τη δεδομένη χρονική στιγμή, άνοιξε πλέον τους ασκούς και δρομολογεί πιο γρήγορα απ’ ότι κάποιοι φαντάζονται το τέλος για τους περισσοτέρους από εμάς.
Το τέλος θα μπορούσε να αποτραπεί, να καθυστερήσει πολύ ή έστω να αφορά πολύ λιγότερους, αν είχε γίνει αντιληπτό ότι η ενιαία στάση, η απομόνωση των ατομικών πρακτικών, η συλλογική δράση και αντίδραση, αποτελούν το μοναδικό αλλά και ακαταμάχητο όπλο των υποψήφιων προς αφανισμό.
Η Κυριακή 30-12-2012 και το «ανοιχτά ή κλειστά τα μαγαζιά», δεν είναι κάτι που κάποιος μπορεί να το αντιμετωπίσει σαν μεμονωμένο γεγονός ή να το προσεγγίσει σαν το άνοιγμα μιας 2ης απλά Κυριακής, προπαραμονής Πρωτοχρονιάς.
Στο άνοιγμα των μαγαζιών στις 30-12-2012 είχαν επενδύσει πολλά οι όμιλοι, οι υπεραγορές, τα εμπορικά κέντρα, οι μεταρρυθμιστές της Τρόικας, η συγκυβέρνηση των μνημονίων και όλοι όσοι έχουν συμφέρον να μην υπάρχουν Σύλλογοι και οργανωμένες αντιστάσεις.
Η ομάδα προπαγάνδας συγκυβέρνησης και Τρόικας, με την βοήθεια της κυβερνητικής ΕΣΕΕ, του Προέδρου της Β. Κορκίδη και των άλλων κυβερνητικών συνδικαλιστών, χειρίστηκαν το θέμα άψογα.
Συγκεκριμένα:
Α/ Ο υπουργός δηλώνει ότι τα καταστήματα θα λειτουργήσουν τον Δεκέμβριο 2 Κυριακές, προσέξτε τις ημερομηνίες, στις 16-12-2012 και στις 23-12-2012.
Β/ Ο υπουργός δηλώνει ότι όλα τα καταστήματα θα μπορούν να λειτουργούν 7 Κυριακές.
Γ/ Ο υπουργός δηλώνει ότι τα κάτω των 250 τετραγωνικών μέτρων καταστήματα θα μπορούν να λειτουργούν όλες τις Κυριακές.
Η ΕΣΕΕ και ο Κορκίδης τάχα διαφωνούν και ζητούν διάλογο και διαβούλευση.
Ο Γεν. Γραμματέας του υπουργείου δηλώνει ότι η ΕΣΕΕ και ο Κορκίδης έχουν συμφωνήσει αλλά δεν το ανακοίνωσαν γιατί τον Δεκέμβριο ήταν οι εκλογές στην ΕΣΕΕ.
Ο υπουργός δήθεν αλλάζει γνώμη και προτείνει για τον Δεκέμβρη ανοιχτά 23 και 30 και με το νέο χρόνο διάλογο για τις υπόλοιπες.
Η ΕΣΕΕ συμφωνεί και υπενθυμίζει στον υπουργό ότι πρέπει να εκδώσει πράξη νομοθετικού περιεχομένου για να μην έχουν πρόβλημα όσοι ανοίξουν στις 30-12-2012.
Τα συνδικαλιστικά παραρτήματα της κυβέρνησης, οι Σύλλογοι της Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πειραιά, ανακοινώνουν ανοιχτά 2 Κυριακές και τα παπαγαλάκια, τα μαζικά μέσα ενημέρωσης, αρχίζουν να προβάλλουν όλο και πιο έντονα σαν ωράριο πανελλαδικό και απόφαση πανελλαδική το ωράριο των παραπάνω Συλλόγων.
Εμπορικοί Σύλλογοι της περιφέρειας δέχονται πιέσεις και αλλάζουν ωράρια και κάποιοι αντιστέκονται, μαζί με αυτούς και η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Β/Δ Ελλάδας και Νήσων.
Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι εξαγγέλλουν απεργία και η ΕΣΕΕ εκδίδει εμετική ανακοίνωση, μνημείο φαρισαϊσμού και υποκρισίας, ενώ ταυτόχρονα - τουλάχιστον στο Αγρίνιο - στέλεχος της ΕΣΕΕ, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της και του Προεδρείου της από την Πάτρα, δίνει εντολή στους υπαλλήλους και του καταστήματος που διατηρεί στο Αγρίνιο να αγνοήσουν και περιφρονήσουν τον Εμπορικό Σύλλογο Αγρινίου και την απόφασή του και να ανοίξουν το κατάστημα.
Από την άλλη, τα περισσότερα διοικητικά συμβούλια που πρότειναν να παραμείνουν τα καταστήματα κλειστά τη συγκεκριμένη Κυριακή, έχουν μεγάλη ευθύνη γιατί αυτή την απόφασή τους την άφησαν δίχως υποστήριξη, βορά σε κακεντρεχείς προθέσεις, υστερόβουλες υπονομεύσεις και ψυχολογικές ταλαντεύσεις.
Υπήρξαν ουσιαστικά απόντα όλη τη διάρκεια που αυτές εκδηλώνονταν, με αποκορύφωμα την επιδεικτική απουσία τους την κρίσιμη ημέρα στις 30-12-2012.
Η πολύ μεγάλη δε ευθύνη τους δεν είναι ότι εγκατέλειψαν όσους σεβάστηκαν και τήρησαν το ωράριο και κράτησαν τα μαγαζιά τους – αυτοί οι λίγοι – κλειστά, αλλά κυρίως ότι άφησαν σε συνονθύλευμα κινήτρων και προθέσεων (μηχανισμών παρεών και προσώπων) ελεύθερο το πεδίο να δράσουν και να υπονομεύσουν μια συνδικαλιστικά σωστή απόφαση, που προστατεύει μια από τις τελευταίες ανθρώπινες κατακτήσεις και ίσως το τελευταίο - σε επίπεδο ωραρίου - ανάχωμα ενάντια στα ολιγοπώλια και τις πολυεθνικές και την ολοκληρωτική άλωση των αγορών.
Ένα ακόμα σοβαρό λάθος των Συλλόγων ήταν ότι δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται τον υπονομευτικό ρόλο των τοπικών μέσων ενημέρωσης, όπως και την νοοτροπία των εμπόρων να εστιάζουν στο δέντρο και όχι στο δάσος και αντίστοιχα, τους πρώτους να αποκαλύψουν και καταγγείλουν και τους δεύτερους να βοηθήσουν να κατανοήσουν.
Γιατί, οι έμποροι και όχι μόνο, βαθειά μικροαστικός και συντηρητικός επαγγελματικά χώρος, με κυρίαρχη ιδεολογία τον τζίρο της ημέρας και το τι καιρό θα κάνει αύριο, που καθημερινά βλέπουν το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους αλλά δογματικά προσκολλημένοι στο μύθο της οικονομικής ραχοκοκαλιάς, των κοινωνικά ένα σκαλί κάτω από τον βιομήχανο και του μικρού αφεντικού και εργοδότη, αδυνατούν να αντιληφθούν ότι εχθρός τους είναι η πολυεθνική και όχι ο μισθός του υπαλλήλου και αυτοκαταστροφικά αφήνονται ή προστρέχουν σε επιλογές που τους φέρνουν πιο κοντά στο τέλος.
Από την άλλη, οι εμπορικοί σύλλογοι που ανέχτηκαν ή ακόμη χειρότερα πρότειναν να λειτουργήσουν τα καταστήματα τη συγκεκριμένη Κυριακή – κι ιδιαίτερα οι σύλλογοι της Β/Δ Ελλάδας – ουσιαστικά «εργάστηκαν» για:
την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
την απαξίωση των εργαζομένων
την κατάργηση των συλλογικών δράσεων
τη διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος
Γιατί δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολύ παλιός ή σπουδασμένος για να θυμηθεί ότι με τις ίδιες μεθοδεύσεις άρχισε ο εκφυλισμός των εκπτώσεων, η απελευθέρωση των προσφορών, η εγκατάσταση των προωθητικών ενεργειών, με αποτέλεσμα να έχουμε καθημερινά εξαπάτηση των καταναλωτών και αγορές, όχι μπουρδέλο – γιατί εκεί έχουν κανόνες – αλλά παράνομες πιάτσες της Συγγρού και αλλού.
Εκείνο λοιπόν που σήμερα δεν χωράει αναβολή και αποτελεί και επιτακτική ανάγκη είναι στις πόλεις και πανελλαδικά να ανοίξει η συζήτηση για το τι Συλλόγους θέλουνε όσοι αρνούνται να περιμένουν μοιρολατρικά το τέλος και θέλουν να αναστρέψουν την σημερινή εκφυλιστική πορεία.
Υπενθυμίζουμε τις πάγιες διεκδικήσεις μας:
Ενιαίο, εθνικό ωράριο λειτουργίας όλων των καταστημάτων, που εβδομαδιαία δεν θα υπερβαίνει τις 48 ώρες, με τρία απογεύματα κλειστά
Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.
ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΟΕΣΒΔΕΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου