Συνεχίζοντας στον λαμπρό δρόμο που χάραξαν οι συνάδελφοί του, χαρακτηρίζει συντεχνιακή την απεργία και κάθε απεργία και φυσικά δεν χάνει την ευκαιρία να πει και...μια καλή κουβέντα για την...Αλέκα, την προστάτιδα των συντεχνιών.
Ανακαλύπτει ότι δεν υπάρχει κράτος να στείλει πίσω από τα κάγκελα μερικούς από αυτούς για να δούμε μέχρι που φτάνει ο τσαμπουκάς.
"Αυτή την Ελλάδα; Την Ελλάδα των φορτηγατζήδων, των συντεχνιών που κάθονται πάνω στον σβέρκο μας, των κλεφτών, των πολιτικών; Για ποια Ελλάδα ρε;" εξανίσταται!!!
Καλά το πάτε, φίλοι δημοσιογράφοι. Φορτηγατζήδες και πολιτικοί, ναυτεργάτες κι εφοπλιστές, όλοι το ίδιο φταίνε που δεν υπάρχει κράτος.
"Όχι βρε παλικάρια. Αν εσείς νομίζετε ότι μπορείτε να γράφετε τους νόμους του κράτους στα παλιά σας τα παπούτσια, ίσως πρέπει κάποιοι άλλοι να αρχίσουμε να κάνουμε πραγματική αντίσταση στο κράτος. Να σταματήσουμε να πληρώνουμε φόρους. Στο κάτω-κάτω της γραφής, μήπως υπάρχει κράτος;"
Εσείς, τους βρήκατε τους λόγους για να να σταματήσετε να πληρώνετε φόρους.
Εμείς, έχουμε άλλους: την απάτη, ας πούμε, που επέτρεψε στις τράπεζες να κερδοσκοπούν από τον Οκτώβριο ως το Μάρτιο με τα κρατικά ομόλογα.
Αλλά, εμείς δεν είμαστε δημοσιογράφοι να τα ξέρουμε όλα. Είμαστε συντεχνία κατά των Capitalιστών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου