Από τον "τρίτο δρόμο", στο τέλος του δρόμου!

Με την ιστορική "παραδοχή" του Γ. Παπανδέου ότι εγκαταλείπει τον "τρίτο δρόμο", δηλαδή αυτό το υβριδικό - παραφύση κράμα καπιταλισμού - σοσιαλισμού, του καπιταλισμού με το κοινωνικό πρόσωπο και των λοιπών ευφυολογημάτων, μπορούμε να πούμε ότι εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή.
Στην πραγματικότητα, ο "τρίτος δρόμος" ποτέ δεν εφαρμόστηκε, γιατί, απλά, ποτέ δεν υπήρξε.
Όπως πολλές φορές έχουμε γράψει σ' αυτό το blog, όλο αυτό το σχέδιο επί χάρτου δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ότι η ίδια η Σοσιαλδημοκρατία: γέννημα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, κομμάτι από τη σάρκα του, ένα ιδεολόγημα εύπεπτης αποδοχής από τη μάζα μπροστά στο φόβο μιας στροφής στα Αριστερά, ως απάντηση στην ανελέητη επίθεση που προετοιμαζόταν.
Τα μέτρα που βιώνουμε σήμερα εμείς κι αύριο όλος ο "πολιτισμένος, ευρωπαϊκός κόσμος" είναι σύμφυτα με το οικονομικό μοντέλο του καπιταλισμού: γιγάντωση του κεφαλαίου και ταυτόχρονη φτωχοποίηση των λαών.
Δεν ανακάλυψε, σήμερα, ο πρωθυπουργός το φιάσκο του "τρίτου δρόμου". Το γνώριζε από τα πρώτα βήματα της πολιτικής του καριέρας. Όπως το γνώριζαν, ο Σημίτης, ο Σρέντερ, ο Μπλερ κι άλλοι.
Δεξιοί όλοι τους, όπως κι ο Γ. Παπανδέου, επενέβαιναν πάντοτε σε συνθήκες κρίσης των παραδοσιακών δεξιών κομμάτων για να συνεχίσουν την πολιτική τους.

Πρέπει να παραδεχθούμε ότι η Σοσιαλδημοκρατία έχει να επιδείξει πιο θαυμαστά έργα από τα αντίστοιχα των "μονοκόματων" δεξιών:

• διέλυσε την Αριστερά στην Ευρώπη
• ξεπούλησε όλη την κρατική περιουσία στο κεφάλαιο
• τα οικονομικά της σκάνδαλα αποτέλεσαν βίαιη αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων
• εξαγόρασε τα συνδικαλιστικά όργανα από γενιά σε γενιά
• κατάργησε το κοινωνικό κράτος
• μαζικοποίησε την αμάθεια, την απάθεια κι εν τέλει την αποβλάκωση των λαών
• εξευτέλισε τον σοσιαλισμό.

Ο "τέταρτος δρόμος", αυτός της διεθνοποίησης, δηλαδή το δεύτερο στάδιο της παγκοσμιοποίησης, που θα συμεριλάβει την πολιτική δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παραδοχή ότι η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος είναι τόσο μεγάλη, ώστε αν δεν περάσει στη φάση του άκρατου, παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, κινδυνεύει να συντριβεί.
Από τη μικρή Ελλάδα, που έγινε πεδίο δοκιμών του διεθνιστικού μοντέλου διακυβέρνησης, ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε το τέλος της αποστολής της Σοσιαλδημοκρατίας. Κι αυτό δεν αφορά μόνο τη μικρή Ελλάδα. Είναι η επόμενη μέρα της Ευρώπης.
Τώρα, που το επίσημο ΠΑΣΟΚ τάχθηκε στον νεοφιλελευθερισμό, πηγαίνει ήρεμο να συναντήσει τις σύμμαχες δυνάμεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ.
Η μέρα εκείνη...δεν θ' αργήσει, που στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, οι πολιτικές δυνάμεις θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τον...Ιανό με τα δυο πρόσωπα και θα ταχθούν με μια από τις δυο υπαρκτές πολιτικές ιδεολογίες: ή τη Δεξιά - Δεξιά ή με την Αριστερά - Αριστερά!
Και τότε, θα τεθεί και πάλι το ερώτημα στους λαούς: σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;