Βασικό αίτημα είναι να απαλλαγεί η χώρα από την κατοχή του ΔΝΤ. Επίσης, να παραπεμφθούν σε δίκη οι υπεύθυνοι της οικονομικής καταστροφής της χώρας και να προκηρυχθούν εκλογές με σκοπό την ανάδειξη κυβέρνησης που θα διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους το χρέος.
Προβάλλεται η ανάγκη, ο κάθε πολίτης να έχει δουλειά και να ζει ανθρώπινα με το μισθό του. Να καταπολεμηθεί η ανεργία κι η κυβέρνηση να δώσει απ' ευθείας οικονομική στήριξη σε μικρές επιχειρήσεις και οικογένειες, χωρίς τη μεσολάβηση των τραπεζών.
Οι συντονιστές της προσπάθειας αυτής επισημαίνουν πως δεν αποδέχονται κανένα υπάρχον κόμμα και καμμιά ιδεολογία.
Δεχόμενοι την ανυστερόβουλη αυτή ενέργεια, πιστεύουμε πως, πράγματι, πρέπει ο κόσμος να αντιδράσει στην οικονομική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Το οικονομικό πρόβλημα, όμως, είναι πρωτίστως, πολιτικό πρόβλημα.
Αν αυτή η ενέργεια επιτύχει, το ΔΝΤ φύγει, το Μνημόνιο ακυρωθεί κι η κυβέρνηση αντικατασταθεί, ποιά θα είναι η επόμενη μέρα;
Το παράδειγμα της Αργεντινής, όπου ο κόσμος ξεσηκώθηκε κι ανέτρεψε το ΔΝΤ και την κυβέρνηση, μας έδωσε πολύτιμα συμπεράσματα: όπου υπάρχει ξεσηκωμός του λαού, δίχως προηγουμένως να έχουν υπάρξει συμπεράσματα για τις αιτίες της κατάστασης, δίχως να έχει συμφωνηθεί το ποιά είναι η κατάσταση και κυρίως, τι ζητά ο λαός την επόμενη μέρα της αλλαγής της κατάστασης, συνήθως το αποτέλεσμα είναι, μετά, να ακολουθείται η ίδια πολιτική και το ίδιο οικονομικό μοντέλο με ηπιότερα και μεταλλαγμένα χαρακτηριστικά.
Θα είναι πάλι μια οικονομία στα μέτρα των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, θα είναι πάλι, άδικη για τους ασθενέστερους.
Συμμεριζόμαστε την απέχθεια των πολιτών για τα κόμματα, αλλά πίσω από τα κόμματα υπάρχουν ιδεολογίες και μοντέλα οικονομίας. Για να απορρίψουμε τα κόμματα οφείλουμε να δημιουργήσουμε νέα με νέα ιδεολογία. Γνωρίζουμε, όμως, τι λέει και τι πρεσβεύει το κάθε κόμμα; έχουν την ίδια ευθύνη είτε κυβέρνησαν είτε στήριξαν την υπάρχουσα πολιτική είτε όχι;
Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα είναι το χρέος ή όχι; πρέπει να συμφωνήσουμε, αν πρόκειται να αντιδράσουμε μαζί. Να αντιδράσουμε επειδή είμαστε έλληνες; γιατί, δεν υπάρχουν έλληνες πλούσιοι που καταδικάζουν άλλους έλληνες στη φτώχεια; και ποιά πολιτική θέλουμε για την επόμενη μέρα, ώστε να μην επαναληφθούν τα ίδια στο μέλλον;
Μέχρι σήμερα, οι πολιτικές ιδεολογίες είναι δυο: ο καπιταλισμός κι ο κομμουνισμός.
Ο καπιταλισμός έχει διάφορα μοντέλα, τα δυο πιο γνωστά είναι ο εθνικισμός κι αυτός με το ανθρώπινο πρόσωπο - αν υπάρχει ανθρώπινο πρόσωπο στην ανάγκη για κερδοφορία των ολίγων.
Ο κομμουνισμός είναι ένας, αλλά έχει κι ένα στάδιο που στέκεται και μόνο του στην πολιτική διαμόρφωση: τον σοσιαλισμό (απλή συνωνυμία με το ΠΑΣΟΚ).
Αν καταστρέψουμε τα κόμματα και φτιάξουμε καινούργια, από αυτές τις ιδεολογίες θα τραφούν.
Επειδή, όμως η κυβερνητική - δημοσιογραφική προπαγάνδα έχει διαμορφώσει, διαχρονικά, τις απόψεις μας για την πολιτική, είτε το ξέρουμε είτε όχι, μήπως αυτή ευθύνεται για τη συλλήβδην απόρριψη όλων των κομμάτων και των πολιτικών;
Μήπως είναι η ίδια προπαγάνδα που μας οδηγεί σε αποχή από τις εκλογές για να μη θίγονται τα κυβερνητικά κόμματα;
Μήπως οι λύσεις βρίσκονται μπροστά μας και δεν τις βλέπουμε; θέλουμε όλοι να έχουν οι πολίτες χρήματα; θέλουμε να υπάρχουν μικρές επιχειρήσεις; θέλουμε να μην ξεπουλιέται ο εθνικός πλούτος; θέλουμε δωρεάν υγεία, παιδεία, θέλουμε αξιοπρεπείς συντάξεις; θέλουμε τα αυτονόητα;
Ποιός θα μας τα προσφέρει; τα κόμματα που μας κυβέρνησαν 40 χρόνια;
Δεν μας εκφράζουν τα υπόλοιπα κόμματα; ας τους κάνουμε σκληρή κι επαναλαμβανόμενη κριτική.
Ας απαιτήσουμε να αλλάξουν όσα είναι περιττά, να ακολουθήσουν τις σύγχρονες ανάγκες μας. Ας απαιτήσουμε να μας ακούσουν, να βρούμε κοινή συνισταμένη. Να συζητήσουμε, τι δεν καταλαβαίνουν αυτά, τι δεν καταλαβαίνουμε εμείς.
Αρκεί να βγάλουμε από τα μυαλά μας, όλοι, τη μαύρη προπαγάνδα και τις "παγανιστικές ιδεοληψίες" που μας κατέστησαν δούλους σε μια χούφτα "ολιγάρχες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου