Δυστυχώς για τους επικριτές, δεν είναι κομμουνιστής, δεν είναι μέλος του ΚΚΕ, δεν επιθυμεί να γίνει και διαφωνεί σε πολλά με το κόμμα της Αριστεράς.
Το ό,τι δεν έχει κομματική ταμπέλα του δίνει την ευχέρεια να βλέπει την πραγματικότητα χωρίς παρωπίδες, χωρίς συμπάθειες που αλλοιώνουν την κρίση.
Η προσωπική του γνώμη, λοιπόν, είναι ότι το μόνο αριστερό κόμμα της χώρας είτε αρέσει είτε όχι, είτε συμφωνεί κανείς με τις θέσεις του είτε όχι, είναι το ΚΚΕ.
Η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ δεν είναι εξ' ορισμού. Το ΠΑΣΟΚ ήταν σοσιαλδημοκρατικό εως ότου η σοσιαλδημοκρατία απορροφήθηκε από τον νεοφιλελευθερισμό, οπότε μένουν ο Συνασπισμός/ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά.
Το ότι οι τελευταίοι αυτοονομάζονται "αριστεροί" δεν θα τους κάνουμε και...μήνυση, εδώ ο Χίτλερ αυτοαποκαλούνταν "σοσιαλιστής" κι ο Γκορμπατσώφ "κομμουνιστής". Εμμονές είναι αυτές.
Το φαινόμενο "Δημοκρατική Αριστερά" έχει τις ρίζες του στον πρώτο Συνασπισμό, εκείνον της "Αριστεράς και της προόδου". Αφού δεν κατάφερε να εξαφανίσει την Αριστερά κατά τα πρότυπα του ιταλικού ή του γαλλικού ΚΚ, διαλύθηκε. Σταδιακά, πρωτοκλασάτα στελέχη του, βρήκαν ιδεολογικό καταφύγιο στο μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, της ΟΝΕ, του Χρηματιστηρίου και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Τυχαίο; δεν νομίζω.
Εξάλλου, ο νέος Συνασπισμός δεν έπαψε ποτέ, τα τελευταία 15 χρόνια να φλερτάρει με το ΠΑΣΟΚ, με αμοιβαίες μετακινήσεις ψηφοφόρων.
Και σε αυτές και σε παλιότερες αυτοδιοικητικές εκλογές η στήριξη κοινών υποψηφίων με το ΠΑΣΟΚ είναι ρουτίνα.
Δεν καταλαβαίνω γιατί το παράδειγμα της Ικαρίας προκαλεί. Ανακάλυψε κάποιος την Αμερική;
Καταλαβαίνω, όμως, την εμμονή του Συνασπισμού με την Αριστερά. Αυτό το κόμμα των, κατά βάση μικροαστών δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς θεμέλια στην παραγωγική βάση της χώρας, είναι η απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον κομμουνισμό.
Στήριξε και ψήφισε τα σημαντικότερα μέτρα της Ε.Ε., αυτά που μας οδήγησαν εδώ που βρισκόμαστε: στην κυριαρχία των πολυεθνικών, στην ιδωτικοποίηση των πάντων, στην κατάργηση του κοινωνικού κράτους, στον ιμπεριαλισμό των αγορών.
Οφείλουμε να δεχτούμε, αν δεν ανήκουμε σε κάποιο κόμμα, ότι όλα αυτά το ΚΚΕ τα καταγγέλει από τις αρχές της δεκαετίας του '90, αδιάκοπα. Ο συνασπισμός τους κατηγορούσε για ξύλινη γλώσσα και για δυσπροσαρμοστικότητα. Την είδαμε κι αυτή.
Δεν μας λένε όμως αυτοί οι σοσιαλαριστεροί τί πρεσβεύουν. Ποιά κοινωνία θέλουν, βρε αδερφέ!
Τον κευνσιανισμό του Ανδρέα Παπανδρέου, τον καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, μια κοινωνία αγαθών βιομηχάνων; γιατί χάνονται στη μετάφραση;
Σήμερα, βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι σημαντικών πολιτικών αποφάσεων. Υπάρχει η επαναστατική κοινωνία των πολιτών με κοινωνικοποίηση όλων των παραγωγικών δομών και η αυτοκρατορία της ολιγαρχίας του πλούτου. Το ΚΚΕ διάλεξε. Τα άλλα κόμματα;
Σημείωση: Η "Ερμαϊκή Στήλη" δεν έχει παίξει ποτέ το ρόλο αυτών που στρογγυλεύουν τις γωνίες, πόσο μάλλον τώρα. Η θέση της ήταν καθαρή: στήριξη του μικρομεσαίου εμπορίου κατά των πολυεθνικών, εθνικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, δωρεάν κοινωνικές παροχές στους αυτοαπασχολούμενους, ισχυρή νομική προστασία, δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Πιστεύετε, σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ και της ευρωαριστεράς, ότι όλα αυτά θα γίνουν με εξορθολογισμό του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος ή με την ανατροπή του;
Κ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου