Μια πρώτη παρατήρηση για το τυπικό.
Καλό θα ήταν τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της Ερμαϊκής να έχουν και υπογραφή, ονοματεπώνυμο. Καθένας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του και κατά συνέπεια των γραφόμενών του.
Μια δεύτερη παρατήρηση για το περιεχόμενο.
Παρ’ ότι η ίδια η δομή του άρθρου αποκαλύπτει ότι στην ουσία καμία επίθεση δεν γίνεται από το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου (ΕΚΑ) προς την ΟΕΣΒΔΕΝ μού προξένησε εντύπωση η τιτλοφόρηση του σχόλιου «Επίθεση του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου κατά της ΟΕΣΒΔΕΝ»!!.
Πέρα από το γεγονός της ισοπεδωτικής αντίληψης ότι το συνδικαλιστικό όργανο ταυτίζεται με την εκάστοτε πλειοψηφία, είναι και επικίνδυνο να αντιμετωπίζεται η κριτική προς τις απόψεις και τις πρακτικές της όποιας πλειοψηφίας, ως επίθεση προς τον συνδικαλιστικό φορέα. Αυτό που σχολιάζεται στο κείμενο του ΕΚΑ είναι η «ετερόκλητη» σύμπλευση των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ του ΝΑΡ και κάποιων που αυτοανακηρύσσονται «ανεξάρτητοι» στο χώρο της ομοσπονδίας σε ένα ψηφοδέλτιο και τουλάχιστον έναν κοινό στόχο. Να αλλάξουν τον προσανατολισμό της ομοσπονδίας, που ήταν, όπως χαρακτηριστικά είπε υποψήφιος στην Γ.Σ , ήταν «μαγαζάκι του ΠΑΜΕ».
Δεν θα προχωρούσα σε σχολιασμό του αναρτημένου κειμένου αν αφορούσε αποκλειστικά και μόνο στην θέση του ΕΚΑ. Όμως επειδή μέσα στην γενική συνέλευση αυτό το σημείο ήταν το κεντρικό σημείο αντιπαράθεσης, ο προσανατολισμός της ομοσπονδίας στο επόμενο διάστημα, εκλαμβάνω την όλη στάση ως μια προσπάθεια φίμωσης της άποψης της Αγωνιστικής Συνεργασίας. Ταυτόχρονα σηματοδοτεί την συνέχιση της προσπάθειας αλλοίωσης των χαρακτηριστικών της ομοσπονδίας. Αν το συνδυάσουμε με τις απόψεις που ακούστηκαν στο Δ.Σ συγκρότησης του προεδρείου, ότι «εδώ είμαστε όλοι έμποροι..», «τα προβλήματα είναι κοινά και αυτό πρέπει να χαρακτηρίζει την στάση μας» ή « να αφήσουμε έξω τις κομματικές μας ταυτότητες και τις ιδεολογίες και να συσπειρωθούμε με βάση τα προβλήματα», γίνεται ηλίου φαεινότερο ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη αντίδραση αλλά για μεθοδευμένη στόχευση στο να γίνει η ομοσπονδία μας μια απ’ τα ίδια.
Θα πρέπει εξ αρχής να ξεκαθαρίσουμε ότι στόχος μας δεν είναι να συγκαλύψουμε λαθεμένους χειρισμούς ή αδυναμίες στη δράση προβάλλοντας μια απλουστευτική στάση ότι «καλά ήμασταν μέχρι τώρα» ή ότι η προηγούμενη διοίκηση της ομοσπονδίας τα είχε όλα καλά καμωμένα. Πράγμα που κανένας δεν ισχυρίστηκε .
Αλλά ούτε και η πολεμική της Ενωτικής Πρωτοβουλίας, της αντίπαλης παράταξης, επικεντρώθηκε στην επισήμανση τέτοιου είδους αδυναμιών και δεν κατέθεσε προτάσεις που θα βοηθούσαν στο ξεπέρασμά τους.
Ίσα ίσα με μια αφοριστική προσέγγιση χωρίς καν να αιτιολογούν, χωρίς καν να αναφερθούν σε συγκεκριμένες προβληματικές πλευρές της δράσης της ομοσπονδίας τα απέδωσαν σε μια και μόνη αιτία, ότι η ΟΕΣΒΔΕΝ κινείται στο πλαίσιο της ΠΑΣΕΒΕ.
Ομολόγησαν, με αυτήν ακριβώς την πολεμική τους, ότι και στο χώρο της ομοσπονδίας μας, ακριβώς πάνω στην βάση των αδιαμφισβήτητων προβλημάτων του χώρου, υπάρχει σύγκρουση για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Για το πώς θα πορευτούμε. Σε τελευταία ανάλυση για το τι είδους και για ποιους θα είναι οι όποιες λύσεις. Νομίζω ότι θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι ο χώρος των εμπόρων δεν είναι ομοιογενής και ότι δεν υπάρχουν «λύσεις» που να εξυπηρετούν όλους, ότι ανάλογα με τον δρόμο που τραβάς θα είναι και η «λύση» αν βεβαίως , σύμφωνα με τον συσχετισμό στο κοινωνικό πεδίο, στο επίπεδο της εξουσίας , κατορθώσεις να την επιβάλεις .
Είναι επίσης σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι αναγνωρίζουμε τις διαφορές των δυνάμεων που συσπειρώθηκαν στο ψηφοδέλτιο της παράταξης της Ενωτικής Πρωτοβουλίας αλλά δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε και τα σημεία σύγκλισης τους που έκαναν εξ άλλου δυνατή την συνύπαρξη τους. Ο όμοιος τον όμοιο πάντα πλησιάζει έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Όπως απροκάλυπτα, μέρος των κομμάτων του συστήματος , απέδειξαν ότι μπορούν να συνυπάρξουν και σε κυβερνητικό επίπεδο, παρά τις επιμέρους διαφορές τους. Τους ενώνει όμως η κοινή θέση εύρεσης λύσης στα πλαίσια του συστήματος, γιατί ακριβώς στην σωτηρία του καπιταλισμού αποβλέπουν, έτσι και οι συνιστώσες της ενωτικής πρωτοβουλίας βρήκαν τον κοινό τους τόπο.
Πρόκειται άραγε για μια διαφορετική προσέγγιση που όμως στοχεύει στην επίλυση των ίδιων προβλημάτων;
Οι ίδιοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι θα αγωνιστούν για τον κλάδο.
Δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε τις προθέσεις τους.
Ας δούμε όμως πώς περιγράφουν οι ίδιοι τον αγώνα που πρόκειται να δώσουν.
Θα είναι , όπως λένε, ένας αγώνας από εμπόρους για εμπόρους, αφού επιδιώκουν την δημιουργία «ενός συνδικαλιστικού κινήματος που θα έχει στο κέντρο τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους κι όχι άλλες σκοπιμότητες.».
Μεταφέροντας αυτήν την κατευθυντήρια γραμμή στην ΟΕΣΒΔΕΝ, και επειδή δεν μπορεί ανερυθρίαστα να την κατηγορήσει κανείς ότι δεν είχε στο επίκεντρο της δράσης της τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους, θα πρέπει να αναζητήσουμε τις «άλλες σκοπιμότητες» τις οποίες θέλει να αποκλείσουν οι της Ενωτικής Πρωτοβουλίας.
Πίσω απ’ αυτή την «πονηρούτσικη» έκφραση, που αφήνει να υπονοούνται πολλά, κρύβεται στην ουσία η άρνηση της μέχρι τώρα δράσης της ομοσπονδίας .
Πρόκειται για την θέση ότι τα προβλήματα των μικρομεσαίων εμπόρων είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης του καπιταλιστικού συστήματος.
Ότι ο αγώνας για την ανακούφιση των συνεπειών της επίθεσης που δεχόμαστε από τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, ο συνδικαλιστικός αγώνας, σήμερα δεν φτάνει.
Ότι λύσεις, με «βάθος» χρόνου, στα πλαίσια του συστήματος σήμερα δεν μπορούν να υπάρξουν.
Ότι οι μικρομεσαίοι έμποροι αντί να κοιτάνε προς το παρελθόν με νοσταλγία, την ώρα που τα μονοπώλια επιβάλουν την εξουσία τους και μας εκπαραθυρώνουν μαζικά, να συνταχτούν ακριβώς απέναντι σ΄ αυτήν την εξουσία. ( Όσους περιορισμούς για παράδειγμα και αν επιδιώξουμε στην εξάπλωση των πολυκαταστημάτων, δεν θα μπορέσουμε να τους επιβάλουμε αν δεν στοχεύουμε στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Εξ άλλου οι περιορισμοί υπήρχαν αλλά αναιρούνται ο ένας μετά τον άλλον ).
Ότι αυτόν τον αγώνα, για να είναι αποτελεσματικός, τον δίνεις χέρι – χέρι με τους εργάτες τους αγρότες τους νέους και τις νέες, οικοδομώντας ένα πλατύ μέτωπο του λαού που τραβάει πολύ μακριά.
Αυτά όλα θέλουν να αναιρέσουν οι της ενωτικής πρωτοβουλίας για αυτό καλλιεργούν ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να υπάρξουν λύσεις προς όφελος των μικρομεσαίων εμπόρων στα πλαίσια του συστήματος, μιλάνε για αλλαγή πολιτικής αλλά αφήνουν στο απυρόβλητο την εξουσία των μονοπωλίων.
Απαλλάσσουν το σύστημα όταν ισχυρίζονται ότι η μη λύση των προβλημάτων οφείλεται στο ότι δεν "έχουμε στέρεα επιχειρήματα και ικανές προτάσεις, ανεξάρτητα από τη στάση των εκάστοτε κυβερνήσεων που κωφεύουν". Ισχυρίζονται με λίγα λόγια ότι είναι πρόβλημα διαχείρισης και όχι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλισμού. Παραπαίουν ανάμεσα στην εξαφάνιση και στην αποδοχή του καπιταλισμού μόνο που επιθυμούν να τον εξανθρωπίσουν. Το μόνο που τελικά καταφέρνουν να γίνονται θλιβεροί απολογητές του.
Επιθυμούν" ... τη συμμαχία ή τη συνεργασία με όσους πλήττονται από την κρίση, επαγγελματίες, βιοτέχνες, εργαζόμενους... " βάζοντας όμως τον όρο" Απαραίτητη προϋπόθεση για μια τέτοια ενότητα είναι η διάθεση να αγωνιστούν για τα δίκαια αιτήματα των συναδέλφων ενάντια στις μεγάλες επιχειρήσεις " την στιγμή που οι ίδιοι δεν προτίθενται να κάνουν το ίδιο. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσεις το " Οι αυτοαπασχολούμενοι είμαστε ικανοί να διαμορφώσουμε το πλαίσιο που θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξή μας" αν όχι σαν προσπάθεια αποτροπής των συναδέλφων να αναζητήσουν λύσεις που θα βγαίνουν έξω απ' τα πλαίσια του συστήματος, σαν προσπάθεια να εμποδίσουν την οικοδόμηση συμμαχιών των μικρών εμπόρων με ευρύτερα λαϊκά στρώματα που να επιδιώκουν να το ανατρέψουν;
Το πού το πάει η Ενωτική Πρωτοβουλία φαίνεται και από την στάση που κράτησε στο ζήτημα του πρωτόκολλου συνεργασίας που έστειλε η ΕΣΕΕ. όπου παρά τις αποφάσεις γενικών συνελεύσεων για μη συμμετοχή σε τέτοια προγράμματα και απ΄ αυτόν το φορέα (ΚΑΕΛΕ) ειδικά μπήκε στην διαδικασία της συζήτησης και με τρόπο τουλάχιστον άκομψο και αδόκιμο συνδικαλιστικά .
Ας μην γελιούνται, δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψουμε τον ευνουχισμό της ομοσπονδίας την μετατροπή της σε μηχανισμό ενσωμάτωσης. Θα αγωνιστούμε για να διευρυνθεί και να βαθύνει το μέτωπο των αυτοαπασχολουμένων των εργατών των αγροτών ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, πράγμα που σημαίνει βάθεμα της συνεργασίας στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ της ΠΑΣΕΒΕ της ΠΑΣΥ.
Σήμερα καθένας πρέπει να πάρει θέση με ποιά πλευρά είναι, το λαό η τα μονοπώλια. Το να σφυρίζεις αδιάφορα, όπως κάνουν οι της Ενωτικής Πρωτοβουλίας, λέγοντας, με τους εμπόρους, μάλλον το ότι αλληθωρίζουν προς τα μονοπώλια προσπαθούν να κρύψουν και τις συγγένειές τους με την ηγεσία της ΕΣΕΕ κι ας καμώνονται ότι την αποκηρύσσουν. Οψόμεθα .
Καλό θα ήταν τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της Ερμαϊκής να έχουν και υπογραφή, ονοματεπώνυμο. Καθένας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του και κατά συνέπεια των γραφόμενών του.
Μια δεύτερη παρατήρηση για το περιεχόμενο.
Παρ’ ότι η ίδια η δομή του άρθρου αποκαλύπτει ότι στην ουσία καμία επίθεση δεν γίνεται από το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου (ΕΚΑ) προς την ΟΕΣΒΔΕΝ μού προξένησε εντύπωση η τιτλοφόρηση του σχόλιου «Επίθεση του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου κατά της ΟΕΣΒΔΕΝ»!!.
Πέρα από το γεγονός της ισοπεδωτικής αντίληψης ότι το συνδικαλιστικό όργανο ταυτίζεται με την εκάστοτε πλειοψηφία, είναι και επικίνδυνο να αντιμετωπίζεται η κριτική προς τις απόψεις και τις πρακτικές της όποιας πλειοψηφίας, ως επίθεση προς τον συνδικαλιστικό φορέα. Αυτό που σχολιάζεται στο κείμενο του ΕΚΑ είναι η «ετερόκλητη» σύμπλευση των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ του ΝΑΡ και κάποιων που αυτοανακηρύσσονται «ανεξάρτητοι» στο χώρο της ομοσπονδίας σε ένα ψηφοδέλτιο και τουλάχιστον έναν κοινό στόχο. Να αλλάξουν τον προσανατολισμό της ομοσπονδίας, που ήταν, όπως χαρακτηριστικά είπε υποψήφιος στην Γ.Σ , ήταν «μαγαζάκι του ΠΑΜΕ».
Δεν θα προχωρούσα σε σχολιασμό του αναρτημένου κειμένου αν αφορούσε αποκλειστικά και μόνο στην θέση του ΕΚΑ. Όμως επειδή μέσα στην γενική συνέλευση αυτό το σημείο ήταν το κεντρικό σημείο αντιπαράθεσης, ο προσανατολισμός της ομοσπονδίας στο επόμενο διάστημα, εκλαμβάνω την όλη στάση ως μια προσπάθεια φίμωσης της άποψης της Αγωνιστικής Συνεργασίας. Ταυτόχρονα σηματοδοτεί την συνέχιση της προσπάθειας αλλοίωσης των χαρακτηριστικών της ομοσπονδίας. Αν το συνδυάσουμε με τις απόψεις που ακούστηκαν στο Δ.Σ συγκρότησης του προεδρείου, ότι «εδώ είμαστε όλοι έμποροι..», «τα προβλήματα είναι κοινά και αυτό πρέπει να χαρακτηρίζει την στάση μας» ή « να αφήσουμε έξω τις κομματικές μας ταυτότητες και τις ιδεολογίες και να συσπειρωθούμε με βάση τα προβλήματα», γίνεται ηλίου φαεινότερο ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη αντίδραση αλλά για μεθοδευμένη στόχευση στο να γίνει η ομοσπονδία μας μια απ’ τα ίδια.
Θα πρέπει εξ αρχής να ξεκαθαρίσουμε ότι στόχος μας δεν είναι να συγκαλύψουμε λαθεμένους χειρισμούς ή αδυναμίες στη δράση προβάλλοντας μια απλουστευτική στάση ότι «καλά ήμασταν μέχρι τώρα» ή ότι η προηγούμενη διοίκηση της ομοσπονδίας τα είχε όλα καλά καμωμένα. Πράγμα που κανένας δεν ισχυρίστηκε .
Αλλά ούτε και η πολεμική της Ενωτικής Πρωτοβουλίας, της αντίπαλης παράταξης, επικεντρώθηκε στην επισήμανση τέτοιου είδους αδυναμιών και δεν κατέθεσε προτάσεις που θα βοηθούσαν στο ξεπέρασμά τους.
Ίσα ίσα με μια αφοριστική προσέγγιση χωρίς καν να αιτιολογούν, χωρίς καν να αναφερθούν σε συγκεκριμένες προβληματικές πλευρές της δράσης της ομοσπονδίας τα απέδωσαν σε μια και μόνη αιτία, ότι η ΟΕΣΒΔΕΝ κινείται στο πλαίσιο της ΠΑΣΕΒΕ.
Ομολόγησαν, με αυτήν ακριβώς την πολεμική τους, ότι και στο χώρο της ομοσπονδίας μας, ακριβώς πάνω στην βάση των αδιαμφισβήτητων προβλημάτων του χώρου, υπάρχει σύγκρουση για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Για το πώς θα πορευτούμε. Σε τελευταία ανάλυση για το τι είδους και για ποιους θα είναι οι όποιες λύσεις. Νομίζω ότι θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι ο χώρος των εμπόρων δεν είναι ομοιογενής και ότι δεν υπάρχουν «λύσεις» που να εξυπηρετούν όλους, ότι ανάλογα με τον δρόμο που τραβάς θα είναι και η «λύση» αν βεβαίως , σύμφωνα με τον συσχετισμό στο κοινωνικό πεδίο, στο επίπεδο της εξουσίας , κατορθώσεις να την επιβάλεις .
Είναι επίσης σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι αναγνωρίζουμε τις διαφορές των δυνάμεων που συσπειρώθηκαν στο ψηφοδέλτιο της παράταξης της Ενωτικής Πρωτοβουλίας αλλά δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε και τα σημεία σύγκλισης τους που έκαναν εξ άλλου δυνατή την συνύπαρξη τους. Ο όμοιος τον όμοιο πάντα πλησιάζει έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Όπως απροκάλυπτα, μέρος των κομμάτων του συστήματος , απέδειξαν ότι μπορούν να συνυπάρξουν και σε κυβερνητικό επίπεδο, παρά τις επιμέρους διαφορές τους. Τους ενώνει όμως η κοινή θέση εύρεσης λύσης στα πλαίσια του συστήματος, γιατί ακριβώς στην σωτηρία του καπιταλισμού αποβλέπουν, έτσι και οι συνιστώσες της ενωτικής πρωτοβουλίας βρήκαν τον κοινό τους τόπο.
Πρόκειται άραγε για μια διαφορετική προσέγγιση που όμως στοχεύει στην επίλυση των ίδιων προβλημάτων;
Οι ίδιοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι θα αγωνιστούν για τον κλάδο.
Δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε τις προθέσεις τους.
Ας δούμε όμως πώς περιγράφουν οι ίδιοι τον αγώνα που πρόκειται να δώσουν.
Θα είναι , όπως λένε, ένας αγώνας από εμπόρους για εμπόρους, αφού επιδιώκουν την δημιουργία «ενός συνδικαλιστικού κινήματος που θα έχει στο κέντρο τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους κι όχι άλλες σκοπιμότητες.».
Μεταφέροντας αυτήν την κατευθυντήρια γραμμή στην ΟΕΣΒΔΕΝ, και επειδή δεν μπορεί ανερυθρίαστα να την κατηγορήσει κανείς ότι δεν είχε στο επίκεντρο της δράσης της τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους, θα πρέπει να αναζητήσουμε τις «άλλες σκοπιμότητες» τις οποίες θέλει να αποκλείσουν οι της Ενωτικής Πρωτοβουλίας.
Πίσω απ’ αυτή την «πονηρούτσικη» έκφραση, που αφήνει να υπονοούνται πολλά, κρύβεται στην ουσία η άρνηση της μέχρι τώρα δράσης της ομοσπονδίας .
Πρόκειται για την θέση ότι τα προβλήματα των μικρομεσαίων εμπόρων είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης του καπιταλιστικού συστήματος.
Ότι ο αγώνας για την ανακούφιση των συνεπειών της επίθεσης που δεχόμαστε από τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, ο συνδικαλιστικός αγώνας, σήμερα δεν φτάνει.
Ότι λύσεις, με «βάθος» χρόνου, στα πλαίσια του συστήματος σήμερα δεν μπορούν να υπάρξουν.
Ότι οι μικρομεσαίοι έμποροι αντί να κοιτάνε προς το παρελθόν με νοσταλγία, την ώρα που τα μονοπώλια επιβάλουν την εξουσία τους και μας εκπαραθυρώνουν μαζικά, να συνταχτούν ακριβώς απέναντι σ΄ αυτήν την εξουσία. ( Όσους περιορισμούς για παράδειγμα και αν επιδιώξουμε στην εξάπλωση των πολυκαταστημάτων, δεν θα μπορέσουμε να τους επιβάλουμε αν δεν στοχεύουμε στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Εξ άλλου οι περιορισμοί υπήρχαν αλλά αναιρούνται ο ένας μετά τον άλλον ).
Ότι αυτόν τον αγώνα, για να είναι αποτελεσματικός, τον δίνεις χέρι – χέρι με τους εργάτες τους αγρότες τους νέους και τις νέες, οικοδομώντας ένα πλατύ μέτωπο του λαού που τραβάει πολύ μακριά.
Αυτά όλα θέλουν να αναιρέσουν οι της ενωτικής πρωτοβουλίας για αυτό καλλιεργούν ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να υπάρξουν λύσεις προς όφελος των μικρομεσαίων εμπόρων στα πλαίσια του συστήματος, μιλάνε για αλλαγή πολιτικής αλλά αφήνουν στο απυρόβλητο την εξουσία των μονοπωλίων.
Απαλλάσσουν το σύστημα όταν ισχυρίζονται ότι η μη λύση των προβλημάτων οφείλεται στο ότι δεν "έχουμε στέρεα επιχειρήματα και ικανές προτάσεις, ανεξάρτητα από τη στάση των εκάστοτε κυβερνήσεων που κωφεύουν". Ισχυρίζονται με λίγα λόγια ότι είναι πρόβλημα διαχείρισης και όχι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλισμού. Παραπαίουν ανάμεσα στην εξαφάνιση και στην αποδοχή του καπιταλισμού μόνο που επιθυμούν να τον εξανθρωπίσουν. Το μόνο που τελικά καταφέρνουν να γίνονται θλιβεροί απολογητές του.
Επιθυμούν" ... τη συμμαχία ή τη συνεργασία με όσους πλήττονται από την κρίση, επαγγελματίες, βιοτέχνες, εργαζόμενους... " βάζοντας όμως τον όρο" Απαραίτητη προϋπόθεση για μια τέτοια ενότητα είναι η διάθεση να αγωνιστούν για τα δίκαια αιτήματα των συναδέλφων ενάντια στις μεγάλες επιχειρήσεις " την στιγμή που οι ίδιοι δεν προτίθενται να κάνουν το ίδιο. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσεις το " Οι αυτοαπασχολούμενοι είμαστε ικανοί να διαμορφώσουμε το πλαίσιο που θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξή μας" αν όχι σαν προσπάθεια αποτροπής των συναδέλφων να αναζητήσουν λύσεις που θα βγαίνουν έξω απ' τα πλαίσια του συστήματος, σαν προσπάθεια να εμποδίσουν την οικοδόμηση συμμαχιών των μικρών εμπόρων με ευρύτερα λαϊκά στρώματα που να επιδιώκουν να το ανατρέψουν;
Το πού το πάει η Ενωτική Πρωτοβουλία φαίνεται και από την στάση που κράτησε στο ζήτημα του πρωτόκολλου συνεργασίας που έστειλε η ΕΣΕΕ. όπου παρά τις αποφάσεις γενικών συνελεύσεων για μη συμμετοχή σε τέτοια προγράμματα και απ΄ αυτόν το φορέα (ΚΑΕΛΕ) ειδικά μπήκε στην διαδικασία της συζήτησης και με τρόπο τουλάχιστον άκομψο και αδόκιμο συνδικαλιστικά .
Ας μην γελιούνται, δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψουμε τον ευνουχισμό της ομοσπονδίας την μετατροπή της σε μηχανισμό ενσωμάτωσης. Θα αγωνιστούμε για να διευρυνθεί και να βαθύνει το μέτωπο των αυτοαπασχολουμένων των εργατών των αγροτών ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, πράγμα που σημαίνει βάθεμα της συνεργασίας στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ της ΠΑΣΕΒΕ της ΠΑΣΥ.
Σήμερα καθένας πρέπει να πάρει θέση με ποιά πλευρά είναι, το λαό η τα μονοπώλια. Το να σφυρίζεις αδιάφορα, όπως κάνουν οι της Ενωτικής Πρωτοβουλίας, λέγοντας, με τους εμπόρους, μάλλον το ότι αλληθωρίζουν προς τα μονοπώλια προσπαθούν να κρύψουν και τις συγγένειές τους με την ηγεσία της ΕΣΕΕ κι ας καμώνονται ότι την αποκηρύσσουν. Οψόμεθα .
Πρέβεζα 21/11/2011
Κοντομίχης Τάσος
Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Πρέβεζας
Μέλος του Δ.Σ. της ΟΕΣΒΔΕΝ
εκλεγμένος με την «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΜΠΟΡΩΝ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου