Διαβάσαμε, με συγκατάβαση, τη νέα διαπίστωση της Εθνικής
Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, σχετικά με την κατάργηση και της
κυριακάτικης αργίας.
Είδαμε και ακούσαμε τον πρόεδρο της ΕΣΕΕ να λέει πως αυτό
αποτελεί τη θανατική καταδίκη του αυτοαπασχολούμενου εμπόρου.
Έχουμε όμως μερικές ενστάσεις και ερωτήσεις για το πώς
συνδικαλίζεται η ΕΣΕΕ και πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο:
Την πρώτη απελευθέρωση του ωραρίου, σύμφωνα με τις επιταγές
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επέβαλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το 1997.
Η ΕΣΕΕ, τότε, σιώπησε.
Ακολούθησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το δήθεν
«εθνικό ωράριο», το 2005.
Η ΕΣΕΕ δεν αποδέχθηκε ποτέ ότι επρόκειτο για απελευθέρωση.
Την υποστήριξε, μάλιστα.
Η ΕΣΕΕ, πριν τις δικές της εκλογές, απέκρυπτε συστηματικά
ότι συζητά το ζήτημα της κατάργησης της
κυριακάτικης αργίας. Στην ομιλία του όμως
στην πρόσφατη εκλογική συνέλευση, ο κ. Κορκίδης δήλωνε με νόημα ότι
"...θα διαπραγματευτεί εφ΄ όλης της ύλης το πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς
με τους κοινωνικούς εταίρους.". Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία στο ΔΣ
της ΕΣΕΕ δεν έβαλε ποτέ θέμα νομοθετικής κατοχύρωσης της κυριακάτικης αργίας.
Ούτε βέβαια είναι τυχαίο για τις προθέσεις τους, ότι τις
μεθοδεύσεις του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών που κάθε τρεις και λίγο ανακινούσε το
θέμα, δεν τις αντιμετώπισε, ποτέ, καταλυτικά, ενώ εμείς λέγαμε και λέμε πως ο
ΕΣ Αθηνών είναι δούρειος ίππος των πολυεθνικών και κινεί τα νήματα των εκάστοτε
κυβερνητικών αποφάσεων κατά των μικρεμπόρων.
Είχε ή δεν είχε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ συναντήσεις με
κυβερνητικούς παράγοντες κατά τους προηγούμενους μήνες για το ζήτημα της
Κυριακής;
Εάν είχε, για πόσες Κυριακές συζητούσαν; για τέσσερις; για
έξι; για εφτά;
Εάν είχε, έλαβε εντολή από την πλειονότητα των εμπορικών
συλλόγων να ανοίξει τέτοιο θέμα;
Εάν είχε, ενημερώθηκαν οι αντιπρόσωποι στην τελευταία γενική
συνέλευση της ΕΣΕΕ; Γιατί από ότι θυμόμαστε, το 96% των εμπορικών συλλόγων δεν
επιθυμούσαν λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές.
Είναι τυχαίο, που μαζί με την πλήρη απελευθέρωση του
ωραρίου, άνοιξε και το θέμα της διεύρυνσης των εκπτώσεων, πράγμα που δεν
εξέπληξε την ΕΣΕΕ, η οποία το δέχτηκε με ενθουσιασμό;
Είναι τυχαίο που η ΕΣΕΕ εμφανίστηκε θετική στο άνοιγμα και
δεύτερης Κυριακής κατά την περίοδο των Χριστουγέννων;
Αλλά, ακόμη κι αν ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ δεν έχει να κρύψει
κάτι, τι έχει να πει τώρα για τους περιβόητους κοινωνικούς διαλόγους και τα
αποτελέσματά τους στην επιβίωσή μας;
Η Ομοσπονδία ΒΔ Ελλάδας και Νήσων, όντας «παλαιολιθική» και
μη μπορώντας να ακολουθήσει τον μοντέρνο υπουργό Ανάπτυξης – αυτόν, που πρόλαβε
το 2009 να απελευθερώσει τις προσφορές κατ’ απαίτηση των πολυεθνικών – έχει,
εδώ και χρόνια, σαφή θέση και καθαρές προτάσεις για το ωράριο των καταστημάτων
και συνολικά για τη ρύθμιση των κανόνων του εμπορίου.
Οι εξελίξεις ήταν αναμενόμενες. Εκπλήσσονται, μόνο, οι
αφελείς.
Τώρα, λοιπόν, που η κυβέρνηση ξανανοίγει το θέμα του
ωραρίου, με την συμπαιγνία της ΕΣΕΕ όπως
φαίνεται, κάθε έμπορος, κάθε σύλλογος, κάθε ομοσπονδία, πρέπει να πάρει σαφή θέση.
Να διεκδικήσει εθνικό ωράριο 45 ωρών με τρία απογεύματα
κλειστά για όλες τις εμπορικές επιχειρήσεις της χώρας και νομοθετική κατοχύρωση
της κυριακάτικης αργίας.
Κάθε τι άλλο αποτελεί εμπαιγμό των αυτοαπασχολούμενων
εμπόρων και θέτει την ΕΣΕΕ στο πλάι των πολυεθνικών και των πολυκαταστημάτων.
Δεν χτυπιούνται οι πολυεθνικές με τα δικά τους όπλα.
Από την άλλη, η διεύρυνση των εκπτώσεων και των προσφορών
που διαπραγματεύεται, επίσης η ΕΣΕΕ είναι το δεύτερο όπλο των πολυεθνικών που
μας έβγαλε μαζικά από την αγορά.
Όσο για τον ΕΣ Αθηνών, αρκετά δεν ανεχτήκαμε την παρουσία
του στην ΕΣΕΕ;
Καμιά αναμονή, καμιά ψευδαίσθηση για το που το πάει η συνδικαλιστική μας
ηγεσία στα θέματα ωραρίου και εκπτώσεων. Η διγλωσσία της, με το να συζητά άλλα στα υπουργεία και
άλλα να λέει για να μας ρίξει στάχτη στα μάτια, αποκαλύφθηκε πλήρως.
Κι επίσης, δεν αργεί το «όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει
θύελλες» να μετατραπεί στο «οι εχθροί, εντός των τειχών».
Το ζήτημα της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στην ηγεσία
του συνδικαλιστικού μας κινήματος, ανεξάρτητα από το πρόσφατο εκλογικό
αποτέλεσμα, πρέπει να γίνει υπόθεση του κάθε συναδέλφου.
Στην νομοθετούμενη από την κυβέρνηση καταστροφή χιλιάδων μικρών εμπόρων
έναν δρόμο έχουμε.
Να αγωνιστούμε μαζί
με τους εργαζόμενους στο εμπόριο για την ανατροπή της επιχειρούμενης
κατάργησης της κυριακάτικης αργίας αλλά και συνολικά της πολιτικής που τα δίνει
όλα στα μονοπώλια.
Υ.Γ. 1. Περιμένουμε από την ΕΣΕΕ να διεκδικήσει επιτέλους
αυτά που χρειάζονται οι αυτοαπασχολούμενοι έμποροι.
Υ.Γ. 2. Όσοι εργαζόμενοι – καταναλωτές χαίρονται που τα
μαγαζιά θα είναι και τις Κυριακές ανοιχτά, να ξέρουν πως εμείς είμαστε το μέσο
για να γίνουν οι ίδιοι, θύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου